Het seinreglement van de NS.
Toen ik laatst eens in dit boekje zat te bladeren, viel mijn oog op een sein wat mij nog onbekend was.
Op halte Leusden (mijn thuisbaan) heeft nooit een dergelijk sein gestaan. Echter, het thema van dit project is een museumbaan. Dus, waarom niet.
Een museum kan uit historische overweging zo'n object best aan haar collectie toevoegen.
Foto: Het Utrechts Archief
Op speurtocht dus maar. Mijn vriend Google aan het werk gezet voor afbeeldingen en info over dit sein. Niet veel bruikbaars gevonden, dus maar eens naar het NS fotoarchief.
En, ja hoor, daar was hij dan. Een prachtige foto van het beschreven sein.
Na nog enig speurwerk kwam ik erachter dat het zo ongeveer 5 meter hoog moet zijn geweest. Aan de slag.
Met wat messing-profiel (ik durf het bijna niet te zeggen) en een beetje styreen was het sein en de beoogde werking al snel in elkaar geprutst.
Nou ja, snel. Ik had wel een drietal pogingen nodig om het ook lekker te laten bewegen.
Om het te laten bewegen is gebruik gemaakt van een stukje zwarte garen, en een veertje om wat spanning op de draad te houden.
Voor de aandrijving is een CD-rom drive ontmanteld. De tandwielen, een schakelaar en het motortje werden gebruikt om dit te bewerkstelligen.
Het schakelaartje onderbreekt of maakt de stroom naar het motortje.
Als de stroom onderbroken is zorgt een drukknopje op de voorkant van de modulebak dat het motortje weer op gang komt. Deze zorgt ervoor dat schakelaar in de aan stand komt en daar blijft tot de volgende onderbreking in het grote rad. Dit rad verzorgt de opgaande en neergaande beweging van het seinbord. De ene onderbreking werkt op het moment dat het seinbord de hoogste stand heeft bereikt, en de andere op de laagste stand van het bord.
Hier word de draaiende beweging omgezet naar een heen- en weergaande beweging.
Natuurlijk had ik het principe van een wisselmotor kunnen gebruiken. Maar omdat ik op het moment van bouwen niet in het bezit was van zo'n motortje, en ook geen relais had om te kunnen ompolen, heb ik voor deze bediening gekozen. Hiervoor had ik alle onderdelen in huis.
De snelheid van het geheel heb ik iets getemperd door een aantal leds in serie te zetten met het motortje. De spanningsval die ontstaat is net voldoende om het motortje iets langzamer te laten draaien.
Hier zien we het eindresultaat van het gebouwde sein.
Links, het ondergrondse deel van het seinbord. Hier komt de aandrijving aan zodat bovengronds een natuurgetrouwe beweging te zien is.
In gebruik.
Het sein is in gebruik. Voorlopig nog handbediend, maar de bedoeling is dat dit door een trein bediend gaat worden. Daarmee moet dan ook nog een stuk spoor met of zonder stroom gezet kunnen worden.
comments powered by Disqus